به نقل از «فرارو»

اگر زمین مورد اصابت یک شراره خورشیدی قرار بگیرد چه خواهد شد؟

تاریخ انتشار: ۱۱ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۴۲۶۰۸۷

فرارو- در این مقاله سناریویی فرضی را بررسی می‌کنیم که اگر زمین با یک شراره خورشیدی برخورد کند چه اتفاقی رخ خواهد داد. شراره‌های خورشیدی انفجار‌های شدید تشعشعات ساطع شده از خورشید هستند و تاثیر آن‌ها بر سیاره مان می‌تواند عواقب قابل توجهی داشته باشد. از طریق تحقیق و تجزیه و تحلیل ما به تاثیرات بالقوه بر فناوری، شبکه‌های برق، سیستم‌های ارتباطی و زندگی کلی روی زمین می‌پردازیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در حالی که این سناریو صرفا حدس و گمان است درک پیامد‌های احتمالی یک شراره خورشیدی می‌تواند به ما کمک کند تا برای رویداد‌های احتمالی آب و هوای فضایی در آینده آماده شویم.

به گزارش فرارو به نقل از CityLife، اگر قرار باشد زمین توسط یک شراره خورشیدی مورد اصابت قرار گیرد پیامد‌های آن می‌تواند بسیار گسترده باشد. یکی از نگرانی‌های اصلی تاثیر آن بر فناوری و شبکه‌های برق ما خواهد بود. شراره‌های خورشیدی می‌توانند باعث ایجاد طوفان‌های ژئومغناطیسی شوند که قادر خواهند بود جریان‌های الکتریکی قدرتمندی را در هادی‌های طولانی مانند خطوط برق ایجاد کنند. این موج‌های برق می‌توانند ترانسفورماتور‌ها را دچار اضافه بار کنند و عملکرد زیرساخت‌های الکتریکی مان را مختل نمایند و منجر به قطعی برق گسترده شود.

علاوه بر این، افزایش سطح تشعشعات ناشی از شعله‌های خورشیدی می‌تواند خطراتی را برای فضانوردان در فضا و حتی افراد روی زمین ایجاد کند. قرار گرفتن در معرض تابش می‌تواند اثرات مضری بر سلامت انسان داشته باشد و به طور بالقوه منجر به افزایش خطرات سرطان و سایر بیماری‌های مرتبط با تشعشعات شود. سیستم‌های ارتباطی از جمله ماهواره‌ها و GPS نیز می‌توانند به شدت تحت تاثیر شراره‌های خورشیدی قرار گیرند. ذرات باردار ساطع شده در طول یک شراره خورشیدی می‌توانند با سیگنال‌های رادیویی تداخل داشته باشند و ارتباطات ماهواره‌ای را مختل کنند و باعث اختلالات قابل توجهی در شبکه‌های ارتباطی جهانی شوند.

آماده سازی برای شراره‌های خورشیدی

در حالی که احتمال برخورد مستقیم یک شراره خورشیدی فاجعه آمیز با زمین نسبتا کم می‌باشد آمادگی برای چنین رویدادی بسیار مهم است. دانشمندان و آژانس‌های فضایی در سراسر جهان از نزدیک فعالیت خورشید را زیر نظر دارند و در صورت شناسایی شراره‌های خورشیدی قابل توجه هشدار‌هایی صادر می‌کنند. این هشدار‌ها به اپراتور‌های شبکه برق اجازه می‌دهند تا اقدامات پیشگیرانه مانند کاهش بار‌های برق و جداسازی اجزای آسیب پذیر را برای به حداقل رساندن آسیب احتمالی انجام دهند.

علاوه بر این، پیشرفت‌های فناوری، توسعه شبکه‌های برق و سیستم‌های ارتباطی انعطاف پذیرتری را امکان پذیر ساخته که می‌توانند بهتر در برابر اثرات شراره‌های خورشیدی مقاومت کنند. مقاوم سازی زیرساخت‌های حیاتی در برابر تداخل الکترومغناطیسی و پیاده سازی سیستم‌های پشتیبان می‌تواند به کاهش تاثیر شراره‌های خورشیدی کمک کند.

پرسش‌های متداول: چه چیزی باعث شراره‌های خورشیدی می‌شود؟

شراره‌های خورشیدی بر اثر آزاد شدن ناگهانی انرژی مغناطیسی ذخیره شده در جو خورشید ایجاد می‌شوند. هنگامی که خطوط میدان مغناطیسی پیچ خورده و درهم می‌شوند می‌توانند شکسته شوند و انفجاری از انرژی را به شکل یک جرقه خورشیدی آزاد کنند.

شراره‌های خورشیدی هر چند وقت یکبار رخ می‌دهند؟

شراره‌های خورشیدی به طور منظم رخ می‌دهند، اما فرکانس آن‌ها بسته به چرخه فعالیت خورشید متفاوت است. خورشید یک چرخه خورشیدی ۱۱ ساله را با دوره‌های فعالیت زیاد و کم دنبال می‌کند. در اوج چرخه شراره‌های خورشیدی بیش‌تر است.

آیا شراره‌های خورشیدی می‌توانند به انسان‌های روی زمین آسیب برسانند؟

در حالی که اتمسفر و میدان مغناطیسی زمین محافظت قابل توجهی در برابر شراره‌های خورشیدی ایجاد می‌کنند شراره‌های شدید می‌توانند خطراتی را برای فضانوردان در فضا ایجاد کند و به طور بالقوه قرار گرفتن در معرض تشعشعات را برای افراد روی زمین افزایش دهد. با این وجود، احتمال این که یک شراره خورشیدی باعث آسیب فوری به انسان شود نسبتا کم است.

آیا سیستم‌های هشدار دهنده‌ای برای شراره‌های خورشیدی وجود دارد؟

بله، دانشمندان و آژانس‌های فضایی از نزدیک فعالیت خورشید را با استفاده از ماهواره‌ها و رصدخانه‌های زمینی رصد می‌کنند. آن‌ها هنگام شناسایی شراره‌های خورشیدی قابل توجه هشدار صادر می‌کنند و به اپراتور‌های شبکه برق و سایر ذینفعان اجازه می‌دهد تا اقدامات احتیاطی لازم را انجام دهند.

ایا می‌توانیم پیش بینی کنیم که چه زمانی یک شراره خورشیدی به زمین برخورد می‌کند؟

در حالی که دانشمندان می‌توانند احتمال وقوع شراره‌های خورشیدی را پیش بینی کنند پیش‌بینی دقیق زمان و جهت برخورد شراره خورشیدی بر زمین چالش برانگیز است. با این وجود، پیشرفت‌ها در فناوری و سیستم‌های مانیتورینگ توانایی ما را برای پیش بینی و صدور هشدار برای رویداد‌های بالقوه شراره‌های خورشیدی بهبود بخشیده است.

در حالی که سناریوی برخورد یک شراره خورشیدی به زمین هم چنان محل حدس و گمانه زنی است درک پیامد‌های بالقوه برای آمادگی ما بسیار مهم می‌باشد. با هوشیاری، سرمایه گذاری در زیرساخت‌های انعطاف پذیر و بهره گیری از پیشرفت‌های علمی ما می‌توانیم اثرات بالقوه شراره‌های خورشیدی را کاهش داده و از ادامه عملکرد سیستم‌های فناوری خود در مواجهه با رویداد‌های جوی فضایی اطمینان حاصل کنیم.

منبع: فرارو

کلیدواژه: زمین خورشید قیمت طلا و ارز قیمت خودرو قیمت موبایل شراره های خورشیدی یک شراره خورشیدی پیش بینی روی زمین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۴۲۶۰۸۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بادبان خورشیدی ناسا در فضا باز شد

بادبان‌های خورشیدی راهی مرموز و باشکوه برای سفر در وسعت فضا هستند. آنها با شباهت به بادبان کشتی‌ها یکی از کارآمدترین راه‌ها برای فراهم کردن نیروی رانش فضاپیماها در فضا هستند.

به گزارش ایسنا، هفته گذشته بود که موشک الکترون(Electron) متعلق به شرکت راکت‌لب(RocketLab) سامانه بادبان‌ خورشیدی مرکب پیشرفته ناسا را به فضا پرتاب کرد.

«سیستم بادبان خورشیدی کامپوزیت پیشرفته»(ACS3) ناسا یکی از دو محموله‌ای بود که از نیوزیلند به فضا پرتاب شد.

هدف این ماموریت آزمایش استقرار بادبان‌های خورشیدی بزرگ در مدار پایین زمین است و اکنون ناسا تأیید کرده که با موفقیت یک بادبان ۹ متری را در فضا مستقر کرده است.

موتور خودرو در سال ۱۸۸۶ اختراع شد. در سال ۱۹۰۳ انسان‌ها اولین پرواز خود را انجام دادند و ۵۸ سال بعد، انسان اولین سفر خود را با موشک به فضا انجام داد. فنوری موشک در طول این سال‌ها به طور قابل توجهی تغییر کرده است.

می‌توان گفت که توسعه موشک‌ها در واقع از قرن سیزدهم با شلیک تیرهای دارای پیشران توسط چینی‌ها و مغول‌ها به سمت یکدیگر آغاز شد. حالا ما موشک‌های پیشران جامد و مایع، موتورهای یونی و بادبان‌های خورشیدی را داریم.

بادبان‌های خورشیدی از جذابیت خاصی برخوردار هستند، زیرا از نیروی خورشید یا نور ستارگان برای به حرکت درآوردن کاوشگرها در فضا استفاده می‌کنند. البته این ایده جدید نیست، چرا که یوهانس کپلر(Johannes Kepler) برای اولین بار پیشنهاد کرد که می‌توان از نور خورشید برای هل دادن فضاپیماها در فضا استفاده کرد.

ما باید تا قرن بیستم صبر می‌کردیم تا یک دانشمند روسی به نام کنستانتین تسیولکوفسکی(Konstantin Tsiolkovsky) اصل چگونگی کارکرد بادبان‌های خورشیدی را تعریف کند.

سپس کارل ساگان(Carl Sagan) و سایر اعضای انجمن سیاره‌ای در دهه‌های ۷۰ و ۸۰ میلادی شروع به پیشنهاد مأموریت‌هایی با استفاده از بادبان‌های خورشیدی کردند، اما این امر تا سال ۲۰۱۰ که اولین وسیله نقلیه عملی مجهز به بادبان خورشیدی موسوم به ایکاروس(IKAROS) را دیدیم، محقق نشد.

درک مفهوم بادبان‌های خورشیدی با تکیه بر فشار نور خورشید بسیار ساده است. بادبان‌ها به گونه‌ای زاویه می‌گیرند که فوتون‌ها به بادبان بازتابنده برخورد کند و فوتون‌ها با جهش از آن، فضاپیما را به جلو می‌برند.

البته برای شتاب دادن به فضاپیما با استفاده از نور، فوتون‌های زیادی نیاز است، اما این سیستم پیشران به آرامی و با گذشت زمان، یک سیستم بسیار کارآمد خواهد بود که به موتورهای سنگین یا مخازن سوخت نیاز ندارد. همین کاهش جرم، شتاب بادبان‌های خورشیدی را توسط نور خورشید آسان‌تر می‌کند، اما اندازه بادبان‌ها توسط مواد و ساختارهایی که آنها را پشتیبانی می‌کنند، محدود شده است.

به بیان ساده‌تر، بادبان‌های خورشیدی، فشار ظریف نور خورشید را مهار می‌کنند و آن را برای به حرکت درآوردن کاوشگرها در فضا به کار می‌برند. کار آنها درست مانند عملکرد کشتی‌های دریانوردی در مهار کردن باد روی زمین است. از آنجا که بادبان خورشیدی کارآمد است و نیازی به سوخت ندارد، بسیاری از طرفداران اکتشاف فضایی نسبت به این راهبرد نسبتا جدید بسیار امیدوار هستند.

ناسا روی این مشکل با فناوری بادبان خورشیدی نسل جدید خود کار کرده است. سیستم بادبان خورشیدی کامپوزیت پیشرفته آنها از تاسواره(CubeSat) ساخته شده توسط شرکت نانواویونیکس(NanoAvionics) برای آزمایش ساختار پشتیبانی این کامپوزیت جدید استفاده می‌کند.

این بادبان از مواد پلیمری انعطاف پذیر و فیبر کربن ساخته شده است تا جایگزینی سخت‌تر و در عین حال سبک‌تر برای طرح‌های ساختار پشتیبان موجود ایجاد کند.

اکنون ناسا تایید کرده است که این تاسواره به مدار پایین زمین رسیده و یک بادبان ۹ متری را مستقر کرده است. به گفته ناسا حدود ۲۵ دقیقه طول کشید تا این بادبان که ۸۰ متر مربع وسعت دارد، مستقر شود.

گفتنی است که چند ماموریت بادبان خورشیدی از جمله کاوشگر «ایکاروس»(Ikaros) ژاپن و پروژه «لایت‌سیل ۲»(LightSail 2) متعلق به «انجمن سیاره‌ای آمریکا»(The Planetary Society) پیشتر به فضا پرتاب شده‌اند. هدف از پرتاب سیستم بادبان خورشیدی کامپوزیت پیشرفته ناسا نیز توسعه بیشتر این فناوری است.

ناسا می‌گوید اگر شرایط هوایی مساعد باشد، حتی ممکن است این بادبان خورشیدی از زمین نیز قابل مشاهده باشد.

انتهای پیام